یکی از مهمترین آثار معماری دوران سلجوقیان در ایران و همچنین یکی از قدیمی ترین مساجدکشور در شهر تفرش استان مرکزی قرار دارد.
این مسجد که در محله فم تفرش واقع شده به مسجد جامع شش ناو معروف است.
نام شش ناو از شش ناودانی گرفته شده که آب قنات شش ناو را که از داخل این ناودانها عبور می کرده به شش قسمت مساوی تقسیم نموده و به محله های مختلف تفرش جاری می شده است.
قدمت قنات به قرن سوم هجری قمری یعنی زمان امام حسن عسگری(ع) می رسد.مجموعه مسجد از یک مناره آجری بسیار قدیمی به ارتفاع حدود 20 متر و قطر 3 متر گنبد بزرگی به ارتفاع حدود 15 متر و قطر 16 متر، دو شبستان، ایوان، صحن، قنات، چند حجره و حسینیه تشکیل شده است.



کاشیکاری و مقرنس کاری های سقف و دیواره ایوان مسجد یکی از شاهکارهای مهم معماری سلجوقی در استان مرکزی می باشد.
برای ورود به صحن مسجد بایستی از داخل تکیه بزرگی گذشت که حدود 300 متر مربع مساحت دارد. این تکیه در دو طبقه با سقف و ستون های چوبی احداث شده است. طبقه همکف برای استفاده آقایان و طبقه دوم که دور تا دور تکیه را در بر گرفته ، برای بانوان در مراسم عزاداری مورد استفاده قرار می گیرد.
شش ناو، مرحوم محمد محدث از صحابه امام حسن عسگری در قرن ششم هجری دفن شده است. همچنین قدمت مناره را قدیمی تر از بنای مسجد مسجد دانسته و آن را متعلق به قرن پنجم اوایل صر سلجوقیان می دانند. در انتهای فوقانی مناره به خط کوفی کلمه لااله الاالله با آجر نوشته شده است.
در سال 1277 هجری قمری ایوانی آجری با مقرنسهای گچی در جنب شبستان احداث شده که بانی آن محمد ابراهیم بن عباس می باشد. درهای ورودی به داخل شبستان در این ایوان تعبیه شده است. این مسجد در تاریخ 19/5/1379 به شماره 2771 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
تکیه شش ناو تفرش
در مجموعه مسجد شش ناو تفرش و دیوار به دیوار این مسجد، تکیه شش ناو ساخته شده است. این تکیه حدود 300 متر مربع مساحت داشته و قدمت آن به اواخر دوره قاجاریه می رسد.
تکیه از دو طبقه ساخته شده است، طبقه همکف که دارای سکوی تعزیه می باشد برای مردان و طبقه اول که دور تا دور تکیه را در برگرفته محل استقرار خانم ها می باشد. سقف تکیه با چوب و شیروانی پوشیده شده و تعداد زیادی تیرهای چوبی سقف را برپا نگهداشته است.
نخل محله شش ناو ، علم هاو کتل ها در این تکیه نگهداری می شود.
تکیه دارای سه در ورودی و خروجی به سه گذرگاه عومی شهر می باشد.